Duitse schrijver Johann Wolfgang Goethe heeft ooit uitgelegd dat als iemand in naam van de vrijheid zijn ware zelf opgeeft, het net zoiets is als zelfmoord plegen.
Een bepaald type ethiek, dat als goede maatstaf een dubbele moraal hanteert op veel gebieden van het menselijk bestaan, verspreidt zich als een dodelijke drug. Om deze reden heeft zich een mentaliteit ontwikkeld die accepteert dat "het doel de middelen heiligt", en die eveneens gelooft dat deze legitiem is zolang ze bijdraagt aan het onmetelijk genieten van menselijk geluk. Volgens Thomas van Aquino, men kan echter nooit een middel rechtvaardigen, zelfs niet als het doel subliem is,
De uitweg uit deze wrede situatie blijkt nu eenmaal verbonden te zijn met de Schepper van alle dingen en met de uitoefening van onze vrije wil. We kunnen de grootsheid die Hem aangaat, opgeven of ontkennen, en dat is precies waar de lichte en donkere kanten van de vrije wil worden uitgelegd.
Mensen zijn hun geluk en levensvreugde kwijtgeraakt, omdat ze weigeren hun vrijheid op te geven. Bovendien maakt de waarheid die als een mantra boven onze vrije wil hangt ons vrij, omdat vrijheid haar ware betekenis bereikt wanneer ze handelt in naam van de waarheid. Of het nu gaat om het feit dat we Gods kinderen zijn of zelfs gevangenen van trots, erotiek en dat gekwelde narcisme waarin veel stervelingen gevangen zitten.
Vrijheid brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee die ons hele bestaan rechtzet. Mensen zonder vrijheid zijn als wolken zonder water, heen en weer geblazen door de wind en die onvruchtbare herfstbomen die tweemaal dood en wortelloos zijn. Waar geen intimiteit met de Godheid is, ontstaat een persoonlijke leegte: in eenzaamheid en stilte, in die donkere afgrond, wordt alles onderdrukking en leed.
Sint Augustinus van Hippo schreef ooit dat prachtige lied over vrijheid, waarin werd uitgelegd dat God de mens zonder hen schiep en hen niet zonder hen zal redden. Dat is een lofzang op de vrijheid.
Vrije wil en het opgeven ervan spreken elkaar niet tegen; ze beschermen elkaar altijd wederzijds. Vrijheid kan alleen en uitsluitend worden verleend door de inslag van een pijl van liefde, want vrijheid zonder climax, zonder objectieve maatstaf en zonder ware toewijding is louter zonde. Alleen omdat ik dat wil, omdat ik vrij ben, omdat ik bereid ben mijn vrije wil op te geven, heb ik ervoor gekozen mij aan God te wijden.
Vrijheid bereikt haar volle betekenis wanneer ze wordt gecultiveerd om de waarheid te dienen. Sint-Jan stelde ooit dat alleen de waarheid je kan bevrijden. "O, vrijheid, vreugde van mijn bestaan! Zonder jou is werk marteling en leven een verlengde dood", zou de Franse filosoof hebben bevestigd. Pierre Joseph Proudhon met hartstocht (vertaald door Gianna A. Sanchez-Moretti)..
Clemente Ferrer, Onafhankelijk Forum van Opinie
http://indeforum.wordpress.com/
