Op 47-jarige leeftijd werd Antonia Monjo – liefkozend Toñi genoemd – geconfronteerd met een van de grootste uitdagingen in haar leven toen ze op 1 juli een ischemische beroerte kreeg. Door deze gebeurtenis belandde ze op de intensive care en veranderde haar dagelijks leven ingrijpend.
Na haar stabilisatie werd ze overgebracht naar het Casaverde Extremadura-ziekenhuis in Mérida, een centrum gespecialiseerd in neurologische revalidatie. Daar begon ze aan een veeleisend, wetenschappelijk onderbouwd herstelproces dat haar moest helpen haar onafhankelijkheid terug te krijgen.
Toen Toñi arriveerde, kon ze niet lopen en niet goed communiceren en had ze een neussonde nodig. Haar linkerzij was ernstig verzwakt en ze had de controle over haar romp verloren, waardoor ze afhankelijk was van een rolstoel. Haar Barthel-index – die functionele onafhankelijkheid meet – lag tussen de 20 en 30, wat wijst op een hoge mate van afhankelijkheid.
Het multidisciplinaire team van Casaverde Extremadura heeft een individueel, op bewijs gebaseerd neurorevalidatieprogramma ontworpen dat geavanceerde technologie, therapeutische coördinatie en sterke patiëntmotivatie combineert.
Ergotherapie: het dagelijks leven opnieuw leren
Bij ergotherapie lag de focus op het herwinnen van zelfstandigheid bij dagelijkse activiteiten (ADL). Met behulp van Tyromotion-robotica (Amadeo, Diego en Pablo), in combinatie met precisie- en fijne motoriekoefeningen, verbeterde Toñi geleidelijk de beweging, kracht en coördinatie van haar linkerarm.
Haar therapeuten waren onder de indruk van haar vastberadenheid en doorzettingsvermogen. Een van haar meest trotse mijlpalen was dat ze zelfstandig kon douchen – een symbool van herwonnen waardigheid. Tegenwoordig kan ze zich ook zelfstandig aankleden, haar schoenen strikken en dagelijkse taken zelfstandig uitvoeren, wat haar zelfvertrouwen enorm heeft vergroot.
Fysiotherapie: haar stappen terugzetten
In het begin kon Toñi niet eens rechtop zitten. Binnen een week kreeg ze haar romp weer onder controle, waardoor ze kon staan en haar eerste stapjes kon zetten. Dankzij geavanceerde robotica zoals het Lexo-systeem, therapeutische circuits en zwembadtherapie ging ze van een rolstoel over op lopen met een stok.
Haar fysiotherapeut, Santiago Canónico, benadrukt hoe gevarieerde oefeningen in de buitenlucht haar helpen zich aan te passen aan echte obstakels, zoals hellingen, trappen en oneffen terrein.
Logopedie: Haar stem terugvinden
Toñi had aanvankelijk moeite met het produceren van basisgeluiden, waardoor de communicatie ernstig werd beperkt. Gerichte therapie gericht op articulatie, orofaciale coördinatie en stemprojectie hielp haar om te evolueren naar een matige mate van dysartrie.
Ze spreekt nu verstaanbaar, heeft een betere ademhalingscontrole, een betere stemsterkte en meer uithoudingsvermogen. Ze kan weer op een functionele manier communiceren en eten via de mond.
Het team van Casaverde Extremadura viert Toñi's opmerkelijke vooruitgang, bereikt door wetenschap, teamwork en veerkracht - een verhaal dat hoop, vastberadenheid en de transformerende kracht van uitgebreide neurorevalidatie illustreert.
