Frankrijk introduceerde het visum voor lang verblijf (VLS-TS), voornamelijk om de procedure te vereenvoudigen voor niet-EU-burgers die langer dan 90 dagen in het land willen verblijven voor niet-professionele doeleinden, zoals toerisme, pensioen, familiebezoek of persoonlijke verkenning. Traditioneel moesten personen die langer dan de Schengenlimiet van 90 dagen wilden blijven, na aankomst een verblijfsvergunning aanvragen, maar de VLS-TS heeft die extra stap geschrapt. Na afgifte staat het visum een verblijf van maximaal een jaar toe, mits het binnen drie maanden na binnenkomst online wordt gevalideerd.
De invoering van de VLS-TS weerspiegelt de bredere inspanningen van Frankrijk om langdurige bezoekers, waaronder gepensioneerden, familieleden en toeristen die langer blijven, aan te trekken en beter te beheren. Door aanvragers te verplichten financiële zelfredzaamheid en een bewijs van een uitgebreide ziektekostenverzekering aan te tonen, zorgt Frankrijk ervoor dat deze inwoners in hun eigen onderhoud kunnen voorzien zonder de publieke middelen onnodig te belasten. Deze aanpak sluit aan bij de doelstellingen van het land om openheid in evenwicht te brengen met verantwoord immigratiebeleid.
Het beleid kreeg ook een nieuwe betekenis na de Brexit, aangezien Britse burgers – die voorheen vrij binnen de EU konden reizen – nu een visum voor langdurig verblijf moeten aanvragen. De VLS-TS biedt daarmee een flexibel kader voor niet-EU-burgers die een langer verblijf wensen, met behoud van duidelijk immigratietoezicht.
In Spanje wordt steeds vaker gesproken over de invoering van soortgelijke regelingen om langdurig verblijf te stimuleren, met name gepensioneerden en mensen die op afstand werken en langer in het land willen blijven.
Spanje biedt al verschillende verwante opties, zoals de niet-lucratief verblijfsvisum, waarmee niet-EU-burgers langer dan 90 dagen in Spanje mogen verblijven zonder te werken, mits ze over voldoende financiële middelen en een particuliere ziektekostenverzekering beschikken. Hoewel dit visum niet identiek is aan het Franse VLS-TS, dient het een vergelijkbaar doel: het ondersteunen van langdurig verblijf voor financieel onafhankelijke personen.
Spanje heeft momenteel geen specifiek plan aangekondigd voor de invoering van een visum dat direct is gebaseerd op het Franse VLS-TS. Zowel Spanje als Frankrijk maken echter deel uit van een bredere Europese trend om visumregelingen te moderniseren om tegemoet te komen aan de veranderende levensstijl, het digitale nomadisme en de groeiende vraag naar flexibele, langdurige verblijfsmogelijkheden onder niet-EU-burgers.
